معیارهای شما نسبت به هزینه ای که می کنید در انتخاب صندلی چیست؟
بیشتر اوقات وقتی روی یک صندلی می‌نشینیم به‌خصوص اگر مدت زمان نشستن‌مان بیشتر از حد معمول باشد یا زمان طولانی باشد، خیلی زود خسته می‌شویم و دنبال یک وضعیت راحت‌تر می‌گردیم. برای این کار معمولاً متوسل به تغییر دادن وضعیت پاها، ران و بدن خودمان می‌شویم که از مهمترین دلایل این راحت نبودن باید به دو نکته اشاره کنیم که اول بی‌اطلاعی خودمان در خصوص نحوه صحیح نشستن و دوم طراحی غیرفنی و نامناسب برخی صندلی‌ها می‌باشد.
آگاهی از طرز صحیح نشستن روی صندلی و انتخاب صندلی مناسب در سلامت ما نقش بسزایی دارد. کارخانه‌های سازنده باید در تمام مراحل طراحی و تولید براساس اصول استاندارد فنی و مهندسی عمل کنند و با توجه به نوع کاربری و ابعاد بدن صندلی‌هایی مناسب بسازند. مصرف‌کنندگان نیز قبل از خرید، اطلاعات کافی از مشخصات صندلی و نوع کاربری خاصی که از صندلی انتظار دارند را باید کسب نمایند و پس از آن نسبت به انتخاب و خرید صندلی مناسب اقدام نمایند.
یک صندلی خوب باید مشخصات زیادی داشته باشد تا زمانی که ما روی آن می‌نشینیم احساس راحتی کنیم و دچار افسردگی یا عوارضی از قبیل ناراحتی‌های ستون فقرات و مشکلات عضلانی و اسکلتی نشویم. معمولاً برای تعیین مشخصات یک صندلی مناسب باید موارد زیر را در نظر گرفت:
. پاها و بازوهای فرد باید به صورت عمودی قرار بگیرد و ساعد و ران‌ها باید به صورت افقی باشند.
. کف پاها باید روی سطح زمین به صورت افقی قرار بگیرند.
. پشتی صندلی باید از انحنای درونی مهره‌های کمری ستون فقرات محافظت کند.
. وزن قسمت بالاتنه باید بطور یکسان روی نشیمن‌گاه و ران‌ها پخش شود.
. راحت جابجا شدن روی صندلی باید امکان‌پذیر باشد زیرا نکته قابل توجه این است که صندلی باید با شخص استفاده‌کننده تطبیق داشته باشد نه اینکه شخص خودش را با صندلی تطبیق دهد.
. احتمال واژگون شدن یا سرخوردن صندلی‌های چرخ‌دار وجود دارد. بنابراین توصیه می‌شود اگر قرار است صندلی روی سطوح لغزنده مورد استفاده قرار گیرد از پدهای زبر استفاده شود تا خطر لغزندگی و سقوط کاهش یابد و معمولاً برای جلوگیری از خطر واژگون شدن صندلی‌های چرخ‌دار توصیه می‌شود صندلی دارای پنج پایه باشد.
. یکی دیگر از مشخصات صندلی‌های مناسب بخصوص برای کارهای اداری این است که صندلی دارای یک پشتیِ تشک‌دار قابل تنظیم باشد و باید استاندارد ارتفاع و پهنای این پشتی حداقل ۱۸ تا ۳۳ سانتی‌متر در نظر گرفته شود چراکه وظیفه اصلی این پشتی نیز محافظت از مهره‌های کمری در ناحیه انحنای ستون فقرات است.
. قابلیت تنظیم ارتفاع صندلی نیز یکی از مشخصات طراحی یک صندلی مناسب است. طول محل نشمین‌گاه صندلی می‌تواند ۳۸ تا ۴۰ سانتی‌متر و عرض آن ۴۲ تا ۴۶ سانتی‌متر در نظر گرفته شود.
. با توجه به ابعاد مطرح شده، در هنگام نشستن روی صندلی بهتر است فضای آزادی به اندازه ۵ تا ۱۵ سانتی‌متر بین لبه جلوی صندلی و پشت زانوها وجود داشته باشد.
. بخش جلویی نشیمن‌گاه بهتر است به شکل آبشار باشد تا فضای آزاد کافی برای ران‌ها ایجاد کند و از این طریق از کاهش جریان خون جلوگیری به عمل آید.
. کف صندلی باید کمی به عقب متمایل باشد این شیب می‌تواند بین ۱ تا ۵ درجه متغیر باشد. زمانی که ارتفاع صندلی بیش از حد معمول است، شخص باید از زیرپایه استفاده کند. در این مواقع استفاده از زیرپایی کمک می‌کند ران‌ها بطور افقی قرار گیرد و از فشار وارد آمدن به زیر ران‌ها جلوگیری شود.روکش صندلی باشد علاوه بر زیبایی، مانع تعریق زیاد باشد. اگر جنسش پارچه‌ای است باید مقاوم و قادر به جذب رطوبت باشد و اگر جنسش چرمی است باید دارای شیارهایی باشد که توسط آنها هوا جریان داشته و مانع افزایش دما و تعریق شود.
